เที่ยวญี่ปุ่น ภูเขาฟูจิ ปีนคนเดียวพิชิตยอด

นั่งรถไฟสายฮังคิวธรรมดาในช่วงเย็น ไปสถานีขึ้นรถบัส

นั่งรถบัสกลางคืน นอนมาบนรถให้ได้เพื่อให้มีแรงปีนเขา

รถบัสจะถึงสถานีคาวากุจิโกะในช่วงเช้า ๆ

มีรถบัสจากสถานีคาวากุจิโกะ เพื่อไปยังภูเขาฟูจิชั้น 5

(ใช้เวลาราว 1 ชั่วโมง)

ขอให้ถึงชั้น 5 ก่อนเที่ยง

เราจะใช้เวลาขึ้นเขาไปยังที่พักบนชั้น 8

โดยใช้เวลา 4-5 ชั่วโมง

ชั้น 5 มีร้านอาหารหรือจำหน่ายสินค้าต่าง ๆ

น้ำดื่ม ขนม หรือ ไม้เท้าสำหรับปีนเขาเป็นต้น

ถ้าหิว หรือมีอุปกรณ์อะไรที่ขาดเหลือ

ให้เตรียมได้ในที่แห่งนี้

และอย่าลืมเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อยก่อนขึ้นเขา

เริ่มต้นปีนเขา

หลักจากเช็คความพร้อมเรียบร้อยทั้งเสบียง

และร่างกาย สภาพอากาศดี ลุย

ไปตามทางที่กำหนด มีคนประปราย ยังไม่มากนัก

เดินไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็เจอป้ายบอกเส้นทาง

หนทางยังยาวไกล เส้นทางคดเคี้ยว

ขึ้นไปเรื่อย ๆ เริ่มเจอเมฆ ขออย่ามีฝน

อากาศดี วิวสวย อากาศเย็น ๆ

เราจะขึ้นไปถึงยอดได้จริง ๆ หรือ

การปีนขึ้นระดับความชันประมาณหนึ่ง

ระมัดระวังในแต่ละก้าว

ไม้นี้ไม่ได้เป็นไม้เท้าแต่อย่างใด

ซื้อมาจากชั้น 5 เพื่อประทับตราเพื่อเป็นที่ระลึกในแต่ละจุดพักเท่านั้น

เส้นทาง Yoshida เป็นสีเหลือง ดูสีให้ถูกไม่หลงแน่

ณ จุดนี้ ใช้เวลา 295 นาทีเพื่อถึงยอด

ไปเรื่อย ๆ

แต่ยังไม่ถึงจุดพักที่เราจองไว้ เพราะฉะนั้น ไปต่อ

แล้วจะไม่ให้ไม่ปวดขาได้อย่างไร

แต่ละขั้นก็สูงเหลือเกิน

ถือโอกาสให้คนแถวนั้นถ่ายรูปให้

ณ จุดพัก

ไม่รู้ทำไม ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปบรรยากาศหลังจากนี้เท่าไร

สงสัยเหนื่อย

ที่พักที่จองไว้ด้านบน เป็นห้องขนาดใหญ่ นอนรวม ๆ กัน มี ถุงนอนขนาดกางไว้แล้ว

ระยะห่างกับคนข้าง ๆ จะ อยู่ราว ๆ 2-3 ช่วงแขน

ก่อนที่จะงีบเอาแรงเพื่อตื่นมาในช่วงเช้ามืด

ไปกินอาหารที่เขาจัดเตรียมไว้ให้ เป็นข้าวแกงกะหรี่

อยู่บนเขา อะไรก็อร่อย

กินเสร็จ ไม่รอช้า เข้าไปงีบเอาแรง

เวลาราว 6 โมงเย็น

บริเวณรอบที่นอน ๆ มีคนกุก ๆ กัก ๆ หรือ นอนกรนตลอด

แต่ใครจะสน เหนื่อยแล้ว ยังไงก็นอนได้ ราตรีสวัสดิ์

ตื่นมาในเวลา ตี 2 กว่า

เตรียมเดินทางต่อไปสู่ยอดเพื่อไปดูพระอาทิตย์ขึ้น

ใส่ไฟฉายคาดหัวไว้ดูทางที่ตัวเองจะเดิน

ไม่ต้องกังวลว่าบริเวณรอบ ๆ จะมืด

เพราะคนใส่ไฟฉายคาดหัวเดินกันเป็นสายเยอะมาก

แทบจะเห็นไฟเป็นเส้น ๆ ขึ้นไปด้านบน

อากาศตอนนี้ค่อนข้างหนาว แต่ก็ต้องลุย

ถึงชั้น 10

ข้างบนคนมหาศาล มีร้านราเมงอยู่ด้านบนให้กิน

รสชาติไม่ต้องพูดถึง กินอะไรก็อร่อยตอนนี้

พระอาทิตย์ขึ้นมาเหนือเมฆสุดแสนจะประทับใจ

หลังจากดูพระอาทิตย์ขึ้นเสร็จ

บนยอดสามารถเดินขึ้นเขาไปเพื่อเดินรอบปล่องไฟ

(รอบปล่องไฟมีระยะทาง 4 กิโลเมตร เดินใช้เวลา 2 ชั่วโมง )

แต่รอบนี้ไม่ได้ไปเดิน ต้องเก็บแรงไว้ลงจากเขากลับบ้านด้วย

ลงจากเขา ใช้เวลาน้อยกว่าการปีนขึ้นมา

แต่ไม่ได้หมายความว่าจะสบายกว่า

เพราะเป็นถนนหินกรวดที่มีความละเอียด

หมายความว่า มีโอกาสลื่นมาก (ถ้าไม่ใช่รองเท้าปีนเขา)

เห็นคนล้มกลิ้งต่อหน้าก็หลายคน

ตั้งสติในแต่ละก้าว อย่าเดินผิดท่าเดี๋ยวเจ็บหัวเข่า

เดินไปเรื่อย ๆ จนถึงชั้นที่ 5 กินข้าว พักผ่อนเรียบร้อย

ให้รอรถบัสไปสถานีคาวากุจิโกะโดยไว

เพราะคนใช้บริการเยอะมากจนมีโอกาสอย่างสูงที่ไม่ได้นั่ง

เดินทางกลับได้อย่างปลอดภัยในสภาพขาลากไม่ไหวแล้ววว (FIN)

ทิ้งท้าย

หลายคนอาจมีความรู้สึกที่ว่า

” อยากพิชิตยอดเขาฟูจิให้ได้สักครั้งในชีวิต ”

แน่นอนว่า

เส้นทางการพิชิตยอดไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ

แต่ถ้าเตรียมความพร้อมในด้านต่าง ๆ

ไม่ว่าจะเป็น “ร่างกาย” “อุปกรณ์” “ข้อมูล” ให้ดี

ความสำเร็จก็อยู่แค่เอื้อม

ในระหว่างการปีน

จะเจอบททดสอบกับความรู้สึกของตัวเองประมาณว่า

“Guมาทำอะไรที่นี้วะ ?”

“จะเหนื่อยไปทำไม กลับตอนนี้ยังทัน กลับดีมั้ย”

เดินไปคิดไป แต่ก็ไม่ได้คำตอบ

ได้คำตอบแค่ว่า “ต้องไปถึงยอดให้ได้”

ถ้าใครกำลังคิดอยากไปลองพิชิตยอดภูเขาฟูจิ

แต่รู้สึกกลัวหรือกังวลอยู่

อย่าได้กังวล

เราจะได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ อย่างแน่นอน